Technika legislacyjna

• bibliografia • całokształt • technika • język • zasady • proces • ogłaszanie • wykładnia • kontrola • obowiązywanie • miejscowe • europejskie • źródła • czasopisma • kształcenie • zawód • instytucje •

Technika legislacyjna, inaczej zasady techniki prawodawczej (ZTP) — to reguły redagowania tekstów prawnych określające jak należy poprawnie pisać i konstruować ustawy, rozporządzenia, zarządzenia czy uchwały (por. Wikipedia).

Obecnie w Polsce zasady techniki prawodawczej uregulowane są załącznikiem do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. z 2016 r. poz. 283). Tekst jednolity uwzględnia już rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 listopada 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. poz. 1812).

Obowiązujące rozporządzenie ws. ZTP doczekało się już trzech komentarzy:

  • Tomasz Bąkowski, Piotr Bielski, Marcin Kokoszczyński, Jakub Stelina, Jarosław Warylewski (red.), Grzegorz Wierczyński, „Zasady techniki prawodawczej. Komentarz do rozporządzenia”, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2003, ISBN 83-7284-928-5
  • Sławomira Wronkowska, Maciej Zieliński, „Komentarz do zasad techniki prawodawczej /z dnia 20 czerwca 2002 r./”, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2004, ISBN 83-7059-667-3
  • Grzegorz Wierczyński, „Redagowanie i ogłaszanie aktów normatywnych. Komentarz”, Wolters Kluwer Polska, wyd. 1 Warszawa 2010 ISBN 978-83-7601-907-9; wyd. 2 Warszawa 2016 ISBN 978-83-8092-237-2

oraz podręcznika:

  • Michał Błachut, Włodzimierz Gromski, Jacek Kaczor, „Technika prawodawcza” (wszyscy autorzy z Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego), Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7483-693-7

Poprzednio kwestie ZTP regulowała uchwała Nr 147 Rady Ministrów z dnia 5 listopada 1991 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej, do której wydano komentarz:

  • Sławomira Wronkowska, Maciej Zieliński, „Problemy i zasady redagowania tekstów prawnych”, Urząd Rady Ministrów, Warszawa 1993, ISBN 83-901071-1-2

Wiele technicznych aspektów tworzenia prawa opisuje również:

  • Andrzej Bałaban, Dorota Dąbek, Piotr Kędziora, Andrzej Malinowski (red.), Radosław Pawelec, Ryszard Piotrowski, „Zarys metodyki pracy legislatora. Ustawy. Akty wykonawcze. Prawo miejscowe”, LexisNexis, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7620-244-0

Niektóre publikacje:

  • Grzegorz Wierczyński, „Zasady techniki prawodawczej (Uwagi polemiczne)”, Państwo i Prawo nr 4/2005, s. 89-94
  • Krzysztof Bałon, Rafał Tarnogórski, „Zasady techniki prawodawczej w umowach międzynarodowych”, Materiały Studialne Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych nr 8/2004 z listopada 2004 r. (arch.)
  • Sławomir Lewandowski, „Technika prawodawcza i zasady techniki prawodawczej”, Edukacja Prawnicza nr 10 (55) / 2003 (arch.)
  • „Wytyczne polityki legislacyjnej i techniki prawodawczej. Zapewnienie efektywności prawu Unii Europejskiej w polskim prawie krajowym”, Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7567-046-2 (PDF) — poprzednie wydanie „Zapewnienie skuteczności prawu Unii Europejskiej w prawie polskim. Wytyczne polityki legislacyjnej i techniki prawodawczej” Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, Warszawa 2003, ISBN 83-89218-94-7 (PDF)
  • „Wspólny przewodnik praktyczny Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji dla osób redagujących akty prawne Unii Europejskiej” – (2015 PL) oraz wcześniejszy „(…) dotyczący redagowania aktów prawa wspólnotowego” (2003 PL)
  • Marek Koleśnikow, „Legislacja dla zamawiaczy”, wyd. Ogólnopolskie Stowarzyszenie Konsultantów Zamówień Publicznych (arch.)
  • Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki, „Co ma gruszka do brokera” (w:) „Rzeczpospolita” nr 207/2003 z 5 września 2003 r.
  • Sławomira Wronkowska, „O czym tworzący prawo wiedzieć powinni” (w:) „Rzeczpospolita” nr 214/2002 z 13 września 2002 r.
  • Opinia na temat przywoływania ustaw (w:) „porady językowe Rady Języka Polskiego” nr 2(15)/2004, s. 41-43

Z pogranicza typografii:

Zobacz też: